Een symbool heeft een verwijzende functie. Toch is symboliek niet iets hoog-intellectueels. Nog voordat we ons er bewust van zijn, kennen we een angst of liefde voor water en vuur, licht en donker, vertrouwen op moeder en vader. 

Een symbool kan verwijzen naar iemand die afwezig is, maar er toch bijhoort. Zo verbindt een kettinkje met oma, de ring met een vriendin, het ouderlijk huis met vroeger, een kruis met Jezus. Voor een buitenstaander kan zo’n symbool nietszeggend zijn, voor de betrokkene zelf is het van onschatbare waarde.

In principe kan alles een symbool zijn: een kaars, een tasje, een sieraad, een foto.

• Tegenwoordig kan je heel makkelijk kaarten laten maken van foto’s. Bijvoorbeeld van een foto van de kaars in de kerk, van de kerk zelf, van de bloemen. Jarigen en zieken ontvangen namens de kerk zo’n kaart, en herkennen aan het plaatje dat de kaart van de kerk komt.
• Het licht van de Paaskaars staat symbool voor Gods licht en warmte in ons midden. Een Bijbels beeld: God, die het licht in de wereld bracht. Jezus, die van Zichzelf zei: Ik ben het Licht der wereld. En de Geest die uitgestort werd met ‘tongen als van vuur’. Licht hoort bij God. Duisternis niet.
• Het kruis is een belangrijk symbool in de christelijke traditie. Het verwijst naar het lijden en sterven van Jezus. Dat kruis mag nadrukkelijk een plek krijgen in bv een Goede Vrijdagdienst. Concreter kun je het niet maken…
• ‘Zeg het met bloemen’: ik houd van je, ik vind je een kleurrijk mens, ik vind je goed zoals je bent. Elke zondag staan er bloemen in de kerk, die na afloop naar een woongroep gaan – ongeacht of ze in de kerk komen of niet. We laten merken dat ze er bij horen, dat we ze niet vergeten.

Muziek is beleving bij uitstek: je vindt iets mooi of niet. Muziek is ook beweging: ritme en gebaren, of je draait je hoofd af, stopt je vingers in je oren. Muziek appelleert ergens aan. Of je het nu kunt verstaan of niet (denk aan vreemde talen, aan gebruik van fantasiewoorden, aan onduidelijke en aarzelend gezongen- of totaal door muziek overstemde teksten) – het doet wat met je.

Dat maakt muziek tot een middel bij uitstek om met de ander in contact te komen. Waar woorden te moeilijk kunnen zijn, kan muziek iemands aandacht pakken. Waar klanken niet tot iemand door kunnen dringen, kunnen muziekinstrumenten voelbare trillingen veroorzaken, die voor even de aandacht opvangen.

Er zijn vele soorten muziek. Verschillen in tempo, ritme, instrumenten, zang kunnen onze beleving beïnvloeden. Orgelklanken kunnen bijvoorbeeld herkenbaar zijn als kerkmuziek. Sommige mensen zie je daar sterk op reageren. Door zelf te zingen en muziek te maken kun je meer zintuigen tegelijkertijd prikkelen (er is wat te zien en te horen, te voelen), dan wanneer je ervoor kiest een cd op te zetten. Of een kerkdienst op de televisie. Samen muziek maken schept daarbij ook nog eens een band.

In hoeverre zijn we bekend met voorkeuren op het muzikale vlak? Houdt iemand van orgelmuziek? Van rustige muziek? Of juist van gospelmuziek? Gregoriaanse klanken? Organiseer bv eens een orgelavond voor de orgelliefhebbers, etc.

Als je samen muziek wilt maken, is het goed om rekening te houden met de mogelijkheden:

• Sommige instrumenten vragen om een goedwerkende coördinatie van ogen en handen (xylofoon). 
• Een instrument vast kunnen pakken wil nog niet automatisch zeggen dat er muziek mee gemaakt kan worden. Mensen kunnen bijvoorbeeld een sambabal vasthouden, maar het lukt ze niet om die zodanig te bewegen dat er geluid uit komt.
• Let op het gewicht van de instrumenten; als ze te zwaar zijn voor iemand om vast te houden, is het ook bijna niet mogelijk er muziek mee te maken.
• Houdt…… rekening met harde (trommel) en zachte geluiden.
• Er bestaan polsbandjes die met klittenband sluiten en waaraan belletjes bevestigd zijn. Iemand die geen instrument vast kan houden, kan mogelijk wel muziek maken met zo’n bandje om zijn pols.
• Als je gaat vertellen kan het een goed idee zijn iedereen zijn muziekinstrument even weg te laten leggen, zodat je goed verstaanbaar bent.